Το σχέδιο που απορρίφθηκε ήταν μια επένδυση κτηματαγοράς δεύτερης κατοικίας ασυνήθιστα μεγάλων διαστάσεων (7000 κλίνες) σε έκταση 26.000 στρεμμάτων της Μονής Τοπλού που μεταβιβάστηκε παράτυπα στο ίδρυμα Παναγία Ακρωτηριανή για να παραχωρηθεί στην εγγλέζικη εταιρεία Loyalward Ltd (σήμερα Minoan Group) για 80 χρόνια! Το σχέδιο, που είχε την υποστήριξη όλων των κυβερνήσεων, στην πραγματικότητα είναι ένα σκάνδαλο από νομικής, οικονομικής, αναπτυξιακής και περιβαλλοντικής άποψης.

Μερικοί από τους ακυρωτικούς λόγους της προσφυγής είναι ότι η έκταση της επένδυσης βρίσκεται μέσα σε περιοχή του Δικτύου Natura 2000, ότι έπρεπε να έχει υποβληθεί Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και ότι παραβιάζει το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Κρήτης. Η επένδυση αυτή μαζί με τις υπόλοιπες που σχεδιάζονται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Κρήτης αφορούν πολλές δεκάδες χιλιάδες στρέμματα, δεκάδες χιλιάδες κλίνες και περισσότερα από 6 γήπεδα γκολφ διεθνών προδιαγραφών. Οι απαιτήσεις τέτοιων επενδύσεων μόνο σε νερό ξεπερνούν κατά πολύ την φέρουσα ικανότητα μιας από τις πλέον ημιξηρικές περιοχές της Ελλάδας που θεωρείται ως πολύ υψηλού κινδύνου για ερημοποίηση.

Όπως είχαμε επισημάνει, η αδιαφορία και η εγκατάλειψη χαρακτηρίζουν το καθεστώς των προστατευόμενων και των αρχαιολογικών περιοχών του τόπου μας. Ενώ αποτελούν αναγνωρισμένη παγκόσμια κληρονομιά, παραμένουν εκτεθειμένες σε κάθε αλεξιπτωτιστή "επενδυτή" που βρίσκει σ' αυτές φτηνή γη για να σχεδιάζει γήπεδα γκολφ και παραθεριστικές κατοικίες, υφαρπάζοντας στην ουσία αυτόν τον σπουδαίο φυσικό, πολιτιστικό και αναπτυξιακό πόρο από τις τοπικές κοινωνίες.

Το σχέδιο κρίθηκε παράνομο ακριβώς λόγω των περιβαλλοντικών επιχειρημάτων που προβάλαμε στην προσφυγή που υπέγραψαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις του νησιού και εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής. Δικαιώθηκε μια δύσκολη μάχη για την προστασία της ακεραιότητας, της βιοποικιλότητας και του μοναδικού μνημειακού χαρακτήρα της Κρητικής αυτής γης που κράτησε χρόνια και πήρε διεθνείς διαστάσεις. Ο αγώνας όμως δε σταματά εδώ. Ήδη η εταιρεία δηλώνει με ανακοίνωσή της ότι βλέπει το νόμο για την επιτάχυνση των επενδύσεων (το fast track) που ψήφισε η Βουλή ως μια νέα ευκαιρία για να επανέλθει.

Επείγει, ακόμα, να διοργανωθεί το Συνέδριο που έχουν αναγγείλει τα τρία Επιμελητήρια για το μέλλον της ευρύτερης περιοχής. Ο κάβος Σίδερο, όπως και οι άλλες αναγνωρισμένες περιοχές στο νησί μας, είναι ανάγκη να προστατευτούν από κάθε επιβουλή με τη δημιουργία Φορέων Διαχείρισης και την εκπόνηση των Σχεδίων προστασίας και ήπιας διαχείρισης προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.